معمولا والدین به طور نا آگاه از حمایت روحی و روانی فرزندان خود غافلند و این دلیلی برای بروز بسیاری از اختلالات رفتاری در کودکان و نوجوانان می باشد. برخی از بیماری های روانی کودکان از دیدگاه روانشناس خانواده در مرکز مشاوره عبارت اند از:
معمولا والدین به طور نا آگاه از حمایت روحی و روانی فرزندان خود غافلند و این دلیلی برای بروز بسیاری از اختلالات رفتاری در کودکان و نوجوانان می باشد. برخی از بیماری های روانی کودکان از دیدگاه روانشناس خانواده در مرکز مشاوره عبارت اند از:
تعریف ناتوانی یادگیری:
ناتوانی یادگیری به معنای اختلال در یک یا چند فرایند اساسی روان شناختی می باشد که در فهم و کارکرد زبان شفاهی یا کتبی نقش دارد و می تواند خود را به صورت اختلال در اندیشیدن ، گوش دادن ، صحبت کردن ، خواندن ، نوشتن ریاضیات و هجی خود را نشان دهد . تشخیص و درمان آن الزامی می باشد زیرا که تاثیر بالقوه ای روی عملکرد ناسازگارانه فرد دارد و در حوزه های مختلف زندگی او ضعف ایجاد خواهد کرد.
اختلال سازگاری در کودکان و نوجوانان:
اختلال سازگاری در کودکان و نوجوانان به صورت نشانه های رفتاری یا هیجانی در پاسخ به عوامل فشار زای روانی و اجتماعی می باشد . پریشانی ذهنی و اختلال در عملکرد تحصیلی و اجتماعی می باشد . طبق نظر مشاور روانشناس نوجوان در مرکز مشاوره عامل ایجاد این فشار ممکن است به خاطر مشکلات تحصیلی و خانوادگی باشد . اختلال سازگاری می تواند با اضطراب ، افسردگی و مسائل دیگر در ارتباط باشد و نیازمند بررسی دقیق دلایل آن و کمک به آن ها برای بهبود شرایط کودکان و نوجوانان می باشد.
دلبستگی در کودکان:
دلبستگی در کودکان ، به عنوان پیوند عاطفی عمیق با کسانی که از او مراقبت می کنند می باشد . اگر رابطه ی صحیحی بین مراقبت کننده و کودک باشد کودک حس اعتماد را نسبت به دنیا خواهد داشت و بر عکس اگر رابطه نا سالم داشته باشد باعث می شود که نسبت به محیط خود احساس نا امنی داشته باشد و به عبارتی این دلبستگی ها ارتباط او با دیگران در دوران بزرگسالی را نشان می دهد .طبق مطالعات مشاور قبل ازدواج بر اساس ارتباط با کودک 4 نوع سبک دلبستگی وجود دارد که شامل دلبستگی ایمن ، مقاوم ، اجتنابی و آشفته سردرگم می باشد . در صورتی که والدین یا افراد مراقبت کننده نسبت به کودک بی توجه ، بی احساس و سرد باشند ممکن است دلبستگی امن در او ایجاد نشود که این علائم اولیه اختلال دلبستگی ممکن است مشابه اوتسیم و یا اختلال کم توجهی بیش فعالی باشد . عدم ارتباط مناسب با کودک می تواند باعث اختلالات اضطرابی و افسردگی در کودکان شود .
کابوس و خواب های بد در کودکان:
طبق تحقیقات انجام شده در مرکز مشاوره کودکان در سنین 6 تا 10 سال با کابوس های شبانه رو به رو هستند و این در بین کودکان در این گروه سنی ممکن است طبیعی باشد و اکثر کودکان و والدین آن را تجربه کنند اما بعد از گذشت این سنین اگر این کابوس های شبانه که سبب بیدار شدن ناگهانی کودکان و ترس و وحشت آن ها می شود پس نشان دهنده ی اختلال خواب می باشد و باید تحت درمان قرار گیرد زیرا بیدار شدن با ترس و وحشت در هر شب مشکلاتی را برای والدین و خود کودک ایجاد خواهد کرد.
شب ادراری کودکان :
شب ادراری می تواند دلایل ارثی داشته باشد و حتی ممکن است به خاطر مشکلات جسمی باشد و بتوان آن را با دارو درمانی حل کرد به همین دلیل برای مطمئن شدن از این موضوع که شب ادراری کودک نوعی اختلال باید تعداد دفعات آن نیز مورد بررسی قرار گیرد در صورتی که سن کودک بیش از 5 سال باشد و تکرار آن بیش از دو بار در هفته باشد نشانه ی اختلال ممکن است باشد و باید مورد بررسی جسمی و روانشناختی برای کشف دلایل آن و درمان شب ادراری کودکان و درمان خواب کودکان شود.
بیش فعالی در کودکان:
کودک بیش فعالی را به صورت الگوی مداوم بی توجهی و یا بیش فعالی تکانشگری که با کارکرد رشد فرد تداخل داشته باشد که با بی توجهی و تکانشگری و بیش فعالی در کودک مشخص می شود. بر اساس مطالعات روانشناسی کودکان و روانشناس خانواده ، کودک دارای بیش فعالی اغلب روی صندلی وول می خورد ، با دست ها و پاهایش ور می رود و یا آن ها را تکان می دهد و در جاهایی که باید روی صندلی بنشیند صندلی را ترک می کند مثلا سر کلاس ، مطب یا سایر مکان هایی که لازم است برای مدتی بنشیند . مشاور قبل ازدواج بیان می کند که که این کودکان اغلب در مکان هایی که مناسبتی ندارد می دود یا از در و دیوار بالا می رود و در بزرگسالان بیش فعال می تواند به صورت حس بی قراری باشد. کودک بیش فعال نمی تواند بی سر و صدا به بازی و سایر فعالیت های تفریحی بپردازد و اغلب در حال حرکت است و به نظر می رسد موتوری به حرکتش وا می دارد مثلا قادر نیست برای مدت طولانی یک جا بماند احساس ناراحتی می کند . کودکان بیش فعال قادر نیستند به جزئیات توجه داشته باشند و در تکالیف تحصیلی ، شغلی و یا سایر فعالیت ها خطاهایی ناشی از بی توجهی از وی سر می زند و همچنین در حفظ توجه بر روی تکالیف یا فعالیت های مربوط به بازی هایی مشکل دارد . در صورتی می توان کودک را بیش فعال نامید که هریک از موارد بالا را بیش از یک موقعیت و محل نشان دهد مثلا در خانه و مدرسه با دوستان یا بستگان و یا سایر فعالیت ها.